Seksuele zelfbeschikking

Het komt natuurlijk wel eens vaker voor dat de politiek dingen wil die volgens sommigen criminogeen zijn, maar dat er bijna Kamerbreed steun is voor een maatregel die met zekerheid en heel direct tot meer criminaliteit zal leiden – dat is toch niet gebruikelijk. Een jaar of tien geleden gebeurde dat toch. Ik schreef er een column over die bleef liggen, maar aardig vooruitziend bleek. En nu het weer zomer wordt, is de laatste zin ook weer helemaal actueel. Dus ….

Van links tot rechts buitelden Kamerleden over elkaar om zich uit te spreken voor strafbaarstelling van seks met dieren. Dat wordt echt interessant. Niet zozeer omdat elke strafbaarstelling die aan het al bestaande arsenaal wordt toegevoegd noodzakelijkerwijs leidt tot meer criminaliteit – tenzij het gaat om iets wat toch al nooit gebeurde, maar dan is er pas echt sprake van symboolwetgeving. Nee, het echt belangrijke punt hier is dat het om een muisje gaat met een bijzonder goed ontwikkelde staart.

Wat is immers het geval. De argumentatie om seks met dieren strafbaar te willen stellen is niet dat sodomie iets onzedelijks is, en zelfs niet dat het het dier fysiek leed berokkent. Zoals al diverse nuchtere waarnemers hebben opgemerkt zou bij konijnen, kippen en mieren weliswaar al snel sprake zijn van (ernstige) verwonding –mogelijk zelfs leidend tot de dood– en dus zeker van leed, maar zal de gemiddelde koe of merrie zelfs van een uitzonderlijk zwaar geschapen man niet veel meer ervaren dan van een lastige vlieg. Het uiteindelijke argument is dan ook dat “verkrachting van een dier” een inbreuk is op het recht op zelfbeschikking van dat dier (het werd niet zo gezegd, maar dat is wel wat je bedoelt als je spreekt over “tegen hun wil”). Nu wil ik best aannemen dat dieren een eigen wil hebben, maar tot nog toe speelde dat in het (straf)recht geen rol. Artikel 350, waarvan lid 2 luidt “Gelijke straf (gevangenisstraf van ten hoogste twee jaar of geldboete van de vierde categorie) wordt toegepast op hem die opzettelijk en wederrechtelijk een dier dat geheel of ten dele aan een ander toebehoort, doodt, beschadigt, onbruikbaar maakt of wegmaakt”, staat in Titel XXVII van het Wetboek van Strafrecht – dus onder het kopje “Vernieling of beschadiging van goederen”. Natuurlijk, veel bijzondere wetgeving die het “beschadigen” van dieren strafbaar stelt is gebaseerd op de gedachte dat het moreel onjuist is om dieren leed te berokkenen – maar het erkennen dat dieren pijn kunnen voelen is wel wat anders dan het aan die dieren toekennen van een wil.

De consequentie van dat laatste ligt immers voor de hand. Als dieren een wil hebben, moeten we ons een groot aantal vragen gaan stellen. Laten dieren zich vrijwillig gebruiken, bijvoorbeeld als last- of trekdier? Een paard mag er dan niet al te veel last van hebben dat het een ruiter draagt – maar weten we zeker dat het niet liever in de wei zou staan? Staat de koe ons vrijwillig haar melk af? Wil ze eigenlijk wel voortdurend met van die gevulde uiers lopen? Hoe zit het met het doden van dieren om hun vlees te kunnen eten? We doen dat wel pijnloos, maar is het lam werkelijk ineens willoos als het zich naar de slachtbank laat leiden? En als dieren een wil hebben – is het in eigendom hebben van een dier dan geen tussensoortelijke slavernij?

Er zijn ongetwijfeld heel wat mensen die vinden dat deze vragen beantwoord moeten worden vanuit een antropomorf beeld van het dier, en die het zouden toejuichen als het slachten en anderszins misbruiken van dieren verboden zou worden. Het is zelfs mogelijk dat een deel van de Kamerleden dat zich nu sterk maakt voor de seksuele zelfbeschikking van het dier flink wat stappen verder zou willen gaan. Maar het is waarschijnlijk dat een ander deel zich niet bewust is van de logische consequentie van het strafbaar stellen van seks met dieren. Die is namelijk dat we de rechten van dieren over de hele linie gaan vergelijken met de rechten van mensen. En dan zijn er twee mogelijkheden. Ofwel we vinden, net als bij mensen, het doden erger dan het seksueel misbruiken – en dan zullen we allemaal vegetariër moeten worden. Ofwel we blijven (dieren)vlees eten, maar dan moeten we ook onder mensen verkrachting ernstiger gaan vinden dan moord.

Het onkruid in mijn tuin lijkt vastbesloten zich daar blijvend te vestigen. Zouden planten ook ........?