Op
Prinsjesdag publiceerde de Volkskrant een “voortgangsrapport” voor de ministers
van Rutte II. Daarin werd onder andere gesteld dat niemand zag hoe minister
Schulz een overwinning boekte door een megawet door een vrijwel unanieme Tweede
Kamer te loodsen, terwijl haar nederlaag –toen de rechter haar besluit
vernietigde om bij Rotterdam de maximumsnelheid
naar 100 te verhogen– wel aandacht trok.
Bedoelde de
redactie daarmee eigenlijk niet dat zij zelf, net als de overige media, verzaakte
door wel alles uit de kast te halen om de strijd rond die 100 km te verslaan,
maar nauwelijks te schrijven over de veel ingrijpender Omgevingswet? Of ligt
het nog net iets anders, en vond de redactie dat niet zo interessant omdat de
minister eigenlijk geen strijd hoefde te leveren nu zij, zoals ze in haar beleidsbrief
“Eenvoudig Beter” van 28 juni 2011 al schreef, mocht “ervaren dat de
vereenvoudiging en verbetering van het omgevingsrecht een breed gedragen wens
is.”?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten